गर्दीत एकटा मी

भासे जरी मजला, साथी मज अनेक,

गर्दीत त्या सख्यांच्या, असाच मी एक.

स्वीकारलो गेलो, असून मनाचा स्वामी,

तरीही अशा त्या, गर्दीत एकटा मी.

घायाळ मनाला, आसरा सवंगड्यांचा,

जाणीव स्पर्शिली, मी मोकळ्या मनाचा

पाझर भावनांचा, शिरकाव झाला वर्मी,

तरीही अशा त्या, गर्दीत एकटा मी.

भराऱ्या मनाच्या आता, घेतो स्वच्छंदी गगनी,

भार त्या परांचे माझ्या, साथीच घेतो पेलुनी.

सुमार त्या गगनाचा, भेटेल क्षितिजाठायी, 

नाहीच वाटे आता, गर्दीत एकटा मी.

संदीप कुलकर्णी